JAK CIAŁO SŁOWEM SIĘ STAŁO

Etymologia nazw części ciała jest bardzo interesująca. Ale zanim skupimy się na poszczególnych jego elementach, zastanówmy się, czym właściwie jest ciało i co oznacza jego nazwa. 
          Dzisiejsze znaczenie używane jest w bardzo szerokim zakresie. Ciało to nie tylko mięśnie, skóra i tkanka tłuszczowa obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia[1], ale również grupa ludzi powołana do pełnienia jakichś zadań[2] czy też używane w matematyce określenie dowolnego zbioru co najmniej dwóch elementów, w którym określone są i wykonalne działania dodawania i mnożenia, przy spełnieniu określonych warunków[3]. Semantyka tego słowa znacznie się rozszerzyła od okresu staropolskiego. Wtedy ciało oznaczało przede wszystkim organizm ludzki, rzadziej zwierzęcy, jako całość[4].
        Etymologia tego słowa nie jest jasna. Część badaczy uważa, że pochodzi od prasłowiańskiego *tělo, tělese (w znaczeniu organizm ludzki), ale nie można pominąć też związku z greckim tēlia oraz staroindyjskim tāla, tila-[5]. W języku polskim nastąpił zanik dawnej odmiany spółgłoskowej, a rozszerzony temat z morfemem -es- został zachowany jedynie w formach pokrewnych - cielesny, cielesność[6]. Dzisiejsza postać tego słowa wynika prawdopodobnie z rozwoju staropolskiego *t'ało w również staropolskie ćało.
            Źródeł formy ciało szukano także w odniesieniu do innych języków, szczególnie do łotewskiego téls, oznaczającego obraz, cień, postać, szkielet, posąg, które to prawdopodobnie było zapożyczone z języka staroruskiego - tělo (od tego cielisty)[7]. Podobnie w języku cerkiewnym wyraz těło miał wiele znaczeń, między innymi obraz, słup, a nawet namiot[8]. 
            Aby lepiej zrozumieć etymologię tego słowa, warto przyjrzeć się jego formom w różnych współczesnych językach europejskich. Zauważmy, że większość z nich przypomina grecką postać tēlia lub łacińską - corpus, corporis.

 

Język słowiański
czeski
słowacki
rosyjski
białoruski
ukraiński
chorwacki
Forma
tělo, tělese
telo
тело
[tjelo]
цела
[cjela]
тіло
[tilo]
tijelo
 


Język germański
niemiecki
holenderski
duński
szwedzki
norweski
islandzki
Forma
Körper;
Leiche
lichaam
krop
kropp
kropp
kroppur


Język romański
włoski
hiszpański
portugalski
rumuński
francuski
kataloński
Forma
corpo
cuerpo
corpo
corp
corps
cos
 


➜A PONADTO...

...według Nonsensopedii z ciałem można robić wiele rzeczy: 
➣ dawać;
➣ pielęgnować;
➣ wyginać śmiało. ;)


   
Narodziny Wenus, Sandro Botticelli.
źródło:Wikipedia; dostęp: 14.04.2017



[1] Słownik języka polskiego PWN, oprac. Lidia Sobol, Warszawa 2005.
[2]  Tamże.
[3]  Tamże.
[4] Glosariusz staropolski: dydaktyczny słownik etymologiczny, red.nauk. Wanda Decyk-Zięba, Stanisław Dubisz, aut. Wanda Decyk-Zięba, Warszawa 2008.
[5] Etymologiczny słownik języka polskiego, Andrzej Bańkowski, Warszawa 2000, t.1, s. 173.
[6] Glosariusz staropolski: dydaktyczny słownik etymologiczny, red.nauk. Wanda Decyk-Zięba,Stanisław Dubisz, aut. Wanda Decyk-Zięba, Warszawa 2008.
[7] Słownik etymologiczny języka polskiego, Franciszek Sławski, Kraków 1952-1956, t.1, s.97.
[8] Słownik etymologiczny języka polskiego, Aleksander Brückner, Kraków 1927, s. 60.

Komentarze

Popularne posty